Franz Kafka Dava kitabını yorumlama

Dava kitabının analizini yaparken makaleden daha çok köşe yazısı, sohbet niteliğinde olacak. Öncelikle Franz Kafka'nın dava kitabının baş karakteri Josef k. bir banka şefidir. Bir gün evinde otururken evine bir anda polisler geliyor ve suçlu olduğunu belirtiyorlar. Oysa suçu yoktu. Bunun üzerine polislerin derdini polis şefine anlatırsın ve karşısına böyle pijamayla çıkamazsın takım elbise giymen gerekiyor deniliyor. Polis ve polis şefinin rütbe olarak birbirinden farkı açıkça belirtilmiştir. Ayrıca polisler şefleri de hakimler karşısında aynı tepkiyi vermektedir. Burada bir suçu olmasa da josef k artık sürekli davayı düşünmeye başlamıştır. Ressamla karşılaşan Josef k. mahkeme herkestir herşeydir dediğinde josef k nın aklı çok karışıyor. Avukatların da büyüğü küçüğü vardır. Büyük avukatların hakimin gözünde daha büyük olduğu her şekilde daha ön planda olduğu avukatlardır ve bu avukatlar her davaya bakmadıkları gibi istedikleri davayla ilgilenebilme hakkını sahipti. Herkesin bir üsttü olduğunu anlatmaya çalışan kitap da josef k nın tutuklu bir sanıktır. Bu tutuklanma günümüzdeki tutuklanmalardan birazdan farklıdır. Kişi çalışabilir sosyal hayatına devam edebilir ancak josef k her yerde davayı düşünmeye başladığı için mental olarak tutuklanmıştı. Ne işini yapabiliyordu ne sosyal hayata odaklanabiliyordu. Dava ile ilgili herşeyi sorgulamaya başlamıştı. Ve ona yardım edenler bir süre sonra onu tatmin etmemeye başlıyordu ve yeni arayışlara giriyordu. Franz kafka bu durumu korku çağı olarak nitelendirmektedir. Çünkü rütbe olarak bir üstümüzde bulunan kişilere düşüncelerimizi anlatamamaktadır.  Son olarak kitapta cellatların josef k yı götürmesiyle son buluyor. Yolda aynı yerde yaşadıkları arkadaşını veya ona çok benzeyen birini  görüyor. Josef k bir müddet arkadaşının yada ona benzeyen kişinin peşinden gidiyor. Sonra anlıyor ki ona kendisinden başka kimsenin yardım edemeyeceğini sorgulamaya başladıkça özgürlendiğinin kısıtlandığını anlamıştır. En son cellatlar ıssız bir kenara çekip josef k nın başında bıçağı çevirmiştir. Josef k burada bıçağı kapıp intihar etmeyi düşünmüştür. Burda josef k nın dediği gibi 'davadan kurtulmasının tek yolu mahkum olmaktır. mahkumiyet, tutuklulukla birlikte yaşamın da son bulması anlamına gelir." 

Franz kafkanın kitapta dediğini gibi zaten insan bir başkaldırı cümlesi hayata gelip herşeyi kabullenmeye çalışmak değildir. İnsan özünü varoluşunu sorgulamalıdır. Josef k ise bir soruya cevap aradığında başka bir soruyla karşılaşıyordu. Ve herşeyi sorgulamaya başlamıştı. Franz Kafka'nın dava kitabı distopik bir eserdir.

"her şeyden önce özgür insan, bağımlı insanın üstüdür."

Franz KAFKA