ÜTOPYALI HAYALLER

Bazen internette gezinirken karşımıza belli yazılar çıkar. İşte mutlu olmanın yedi yolu, mükemmel olmanın beş yolu gibisinden.. neden sürekli bir algı içerisindeyiz. İnsanlar neden hep bir kalıp içerisine sokulmak zorundadır. Mutlu olmanın beş yolu diyorlar. Bu mutluluk kime göre mesela ? hepimizi kapsıyor mu ? yada mutlu olmak demek çok paramızın olması mı demek ? Ya da herkese komik geldiği düşünülen film diziler mi ? Herkesin mutluluk anlayışı farklıdır. Herkesin zevki farklıdır. Bugünlerde bakıyorum da herkes tek tip olmuş. Ortam içerisinde beğenilmek ön plana çıkmak için gündemde olan kitabı okuyor, onunla ilgili yorum yapıyor. Çok beğendiğini söylüyor ? Peki neden ?  İnsan sevmediği kitaba sırf dışlanmamak için neden beğendim der ki... Ya da toplum içerisinde ön planda olmak üstün olduğunu göstermek için neden okumak istemediği kitabı okur ? Gün içerisinde de böyledir aslında. Sırf yapmak istemediğimiz şeyleri kurallara uymak için yapıyoruz. Öyle olması gerektiğini düşünüyoru...

Dava kitabının analizini yaparken makaleden daha çok köşe yazısı, sohbet niteliğinde olacak. Öncelikle Franz Kafka'nın dava kitabının baş karakteri Josef k. bir banka şefidir. Bir gün evinde otururken evine bir anda polisler geliyor ve suçlu olduğunu belirtiyorlar. Oysa suçu yoktu. Bunun üzerine polislerin derdini polis şefine anlatırsın ve karşısına böyle pijamayla çıkamazsın takım elbise giymen gerekiyor deniliyor. Polis ve polis şefinin rütbe olarak birbirinden farkı açıkça belirtilmiştir. Ayrıca polisler şefleri de hakimler karşısında aynı tepkiyi vermektedir. Burada bir suçu olmasa da josef k artık sürekli davayı düşünmeye başlamıştır. Ressamla karşılaşan Josef k. mahkeme herkestir herşeydir dediğinde josef k nın aklı çok karışıyor. Avukatların da büyüğü küçüğü vardır. Büyük avukatların hakimin gözünde daha büyük olduğu her şekilde daha ön planda olduğu avukatlardır ve bu avukatlar her davaya bakmadıkları gibi istedikleri davayla ilgilenebilme hakkını sahipti. Herkesin bir üst...